వినరే యో నరులారా

    వినరే యో నరులారా
    వీనుల కింపుమీర
    మనల రక్షింప క్రీస్తు
    మనుజావతారుఁడయ్యె వినరే
    అనుదినమును దేవుని తనయుని పద 
    వనజంబులు మన
    మున నిడికొనుచును        ||వినరే||

1    నరరూపు ఁబూని ఘోర
    నరకుల రారమ్మని
    దురితముఁ బాపు దొడ్డ
    దొరయౌ మరియా వరపుత్రుడు
    కర మరుదగు క-ల్వరి 
    గిరి దరి  కరి-గి రయంబున ప్రభు
    కరుణను గనరే    ||వినరే||

2    ఆనందమైన మోక్ష 
    మందరి కియ్య దీక్ష
    బూని తనమేని సిలువ
    మ్రాను నణఁచి మృతి బొందెను
    దీనదయాపరుఁడైన
    మహాత్ముఁడు జానుగ
    యాగము  సలిపిన తెరంగిది  ||వినరే||

3    పొందు గోరిన వారి
    విందా పరమోపకారి
    యెంద రెందరి బరమా
    నంద పద మొందగ జేసెను
    అందమునన్‌ దన
    బొంది సురక్తము జిందెను భక్తుల 
    డెందము గుందఁగ       ||వినరే||

4    ఇల మాయావాదుల మాని
    ఇతడే సద్గురు డని
    తలపోసి చూచి మతి
    ని-శ్చల భక్తిని గొలిచిన వారికి 
    నిల జనులకు గలుముల నలరెడు
    ధని-కుల కందని సుఖ-ములు
    మరి యొసగును       ||వినరే||

5    దురితము లణఁప వచ్చి
    మరణమై తిరిగి లేచి
    నిరత మోక్షానంద 
    సు-ఁదర మందిరమున కరుదుగ జనె 
    బిరబిరమన మం-దర మా
    కరుణా-శరనిధి చరణమె   
    శరణని పోదము       ||వినరే||